Szczęśliwy rozwój

Jedno z najbliższych człowiekowi zwierząt takie jak pies, patrzy na świat zupełnie inaczej niż on. I choć człowiek ma być na wyższym stopniu rozwoju, to nigdy nie zrozumie właściwej dla zwierzęcia formy postrzegania rzeczywistości. To paradoks, bo wyższy stopień rozwoju sam w sobie nie uszczęśliwia, a zatem nie wydaje się potrzebny do życia. Rozwój staje się celem samym w sobie dostarczając człowiekowi jedynie pewnych hipotez, które zgodnie z logiką tracą wartość z biegiem czasu. I choć można próbować się bronić stwierdzając, że mamy tu do czynienia z rozwojem biologicznym i naukowym i tylko ten drugi człowiek świadomie kontroluje, to bez względu na rodzaj rozwoju szczęście jest łatwiej zdefiniować lub poczuć na niższym jego poziomie.