Zaburzona hierarchia potrzeb

Skąd bierze się zaburzenie hierarchii potrzeb? Dlaczego dla niektórych (oczywiście w zakresie zauważalnej świadomości) wykopanie cebulek kwiatków na zimę jest równie ważne, co zrobienie zakupów, by mieć co jeść i napalenie w piecu, by móc normalnie wykonywać inne czynności? Swojego czasu myślano, że dopiero gdy człowiek zaspokoi potrzeby niższego rzędu jest w stanie brać się za te leżące wyżej. Dziś wiadomo, że jest inaczej, ale przedstawiony przykład nie jest powodem do dumy. Bo człowiek nie rezygnuje, nie wygłusza tych podstawowych potrzeb, ale realizuje je równolegle z tymi pozostałymi. Ale w odkrytej jakiś czas prawdzie leży klucz do rozwiązania tego problemu, a jest to chęć pokazania swojej duchowości, niejako odcięcia się od dosłownego znaczenia. W końcu np. ogrodnictwo to pasja ludzi wrażliwych. Zapomina się o tym, że im bardziej próbuje się coś udowodnić, tym większe wątpliwości, czy tak w rzeczywistości jest...